Dojeżdżając na plan Ray Liotta słuchał taśm FBI z nagraniami Henry'ego Hilla. W ten sposób ćwiczył jego sposób mówienia.
Ray Liotta odrzucił rolę Harveya Denta w "Batmanie", żeby przyjąć rolę w "Chłopcach z ferajny".
Frank Vincent chciał początkowo dostać rolę Pauliego Cicero, którego ostatecznie zagrał Paul Sorvino.
Martin Scorsese chciał, by w filmie zagrał William Petersen, ten jednak odmówił.
Początkowo do roli Jimmy'ego Conwaya rozważano kandydaturę Johna Malkovicha, ten jednak odmówił. Ofertę odrzucił także Al Pacino, obawiając się zaszufladkowania w roli gangstera.
Sean Penn brany był pod uwagę do zagrania roli Henry'ego Hilla.
Początkowo producent Irwin Winkler nie zgodził się, aby Martin Scorsese zatrudnił Raya Liottę do roli Henry'ego Hilla. Zmienił zdanie, gdy aktor spotkał się z nim w restauracji i przeprowadził szczerą rozmowę.
Na trzy dni przed rozpoczęciem zdjęć, Paul Sorvino chciał zrezygnować z roli Paulie'ego, gdyż uważał, że brak mu "zimnej" osobowości, aby dobrze wcielić się w postać gangstera. Po rozmowie z agentem, do którego zadzwonił w sprawie rezygnacji z projektu, zmienił zdanie w ciągu następnej nocy, gdy spojrzawszy w lustro, stwierdził, że przestraszył się własnego odbicia.
Madonna była pierwszą kandydatką producentów do roli Karen Hill. Pod uwagę brano również Ellen Barkin.
Robert De Niro otrzymał możliwość wyboru wcielenia się w postać Jimmy'ego Conwaya lub Tommy'ego DeVito. Aktor wybrał pierwszą opcję.
Kiedy Billy mówi "What?" w barze do Tommy'ego, jego usta się nie poruszają.
Kiedy Karen odwiedza Henry'ego w więzieniu, ser i salami zmieniają swoje położenie na stole pomiędzy ujęciami.
Kiedy Henry stoi pod prysznicem, szampon w jego włosach pojawia się i znika pomiędzy ujęciami.
Kiedy Billy Batts naśmiewa się z Tommy'ego w barze, podnosi kieliszek do góry i mówi "Salud, Tommy", ale jego usta nie poruszają się.
Podczas sceny na lotnisku Idlewild rozgrywającej się w 1963 roku Henry opiera się na samochodzie Chevy Impala z 1965 roku.
Kiedy Henry i inni stoją przed lotniskiem Idlewild w 1963 roku nad ich głowami przelatuje Boeing 747. Ten samolot przeszedł testy lotnicze dopiero w 1969 roku, a do służby wszedł w 1970 roku.
Kiedy Jimmy płacze z powodu śmierci Tommy'ego, w budce telefonicznej możemy dostrzec członka ekipy filmowej.
Podczas sceny w której Spider zostaje postrzelony w stopę, Tommy oddaje w sumie siedem strzałów z pięciostrzałowego rewolweru S&W Model 36 bez przeładowywania go.
Kiedy Henry jeździ samochodem i obserwuje helikopter, na desce rozdzielczej możemy zauważyć paczkę papierosów Winston. Scena rozgrywa się w 1980 roku, a takie paczki wprowadzono dopiero w 1987 roku.
Kiedy Henry ukrywa broń w domu matki Karen, w tle możemy zauważyć kamerę.
Około 45 minuty filmu, w jednym z ujęć po prawej stronie ekranu możemy zauważyć kamerzystę.
Po zabiciu Morriego, kiedy Tommy i Frankie dyskutują gdzie poćwiartować ciało, możemy zauważyć, że klatka piersiowa zabitego unosi się i opada, zupełnie jakby wciąż oddychał.
W jednej ze scen rozgrywających się w latach 70. XX wieku na drzwiach restauracji możemy dostrzec loga firm Visa i Mastercard, mimo że wtedy nosiły one nazwy Bank of Americard i Master Charge.
Podczas sceny w maju 1980 roku, kiedy Henry ukrywa pistolety w domu matki Karen, na ulicy możemy zauważyć zaparkowany samochód G-Body GM, który wprowadzono do sprzedaży dopiero w 1982 roku.
Na początku filmu, kiedy ojciec Henry'ego bije go pasem, możemy zauważyć, że chłopak ma ochronną wyściółkę pod koszulą.
W scenie na lotnisku mającej miejsce w latach 60. XX wieku możemy zauważyć samolot McDonnell Douglas DC-10, który wprowadzono dopiero w następnej dekadzie.
Kiedy młody Henry Hill zostaje aresztowany za nielegalny handel papierosami, na kartonach możemy zauważyć kody kreskowe UPC, które wprowadzono dopiero w latach 70. XX wieku, ponad dwadzieścia lat później.
Basista z zespołu grającego w restauracji w 1963 roku używa Gibsona EB-2D, który wprowadzono do produkcji trzy lata później.
Gdy Lois dokoknuje połączenia denuncjojącego Henry'ego, jej telefon Trimline ma logo AT & T z 1984 roku, tymczasem powyższa scena odbywa się w 1980 roku.
Po tym, gdy Henry kradnie samochód w Idlewild Airport, a kierowca informuje, że dwóch facetów ukradło mu pojazd, na zewnątrz restauracji poruszają się współczesne auta.
Gdy w 1955 roku Henry udaje się do pracy na postoju, kamera skupia się na słupach otaczających okolicę. Można wówczas zauważyć nowoczesne wzmacniacze telewizji kablowej na słupach.
Po tym jak Henry niemal ulega wypadkowi w maju 1980 roku, przez moment widać drzwi radiowozu Nassau County Police. Jednak widoczne logo pojawiło się dopiero w połowie lat 80.
Henry i Karen, przechodząc przez kuchnię nocnego klubu, mijają kucharza posiadającego współczesną czapkę Metsów.
Gdy dom Paulie'ego jest widoczny po raz pierwszy, można zauważyć na zewnątrz drut od telewizji kablowej. Jednak telewizja kablowa nie trafiła do zewnętrznych dzielnic Nowego Jorku, aż do połowy lat 80. ub. wieku.
Podczas sceny w barze w 1963, Henry przedstawia kilka osób ze środowiska gangsterskiego. Jedną z nich jest Michael Franzese - prawdziwa postać, ex-gangster z rodziny Colombo. W rzeczywistości nie mógłby pojawić się tej scenie jako dorosły mężczyzna, ponieważ miał wtedy tylko 12 lat.
Film kręcono w Nowym Jorku, New Rochelle (Nowy Jork, USA), Chicago (Illinois, USA), Tampie (Floryda, USA), Fort Lee i Marlboro (New Jersey, USA).
Gdy matka Joe Pesci'ego obejrzała film stwierdziła, że jest dobry, ale spytała swojego syna czy musiał tak dużo przeklinać. I rzeczywiście w filmie aktorzy przeklinają 246 razy, przede wszystkim robi to właśnie Joe Pesci.
W 2005 r. produkcja zajęła pierwsze miejsce na liście stu najlepszych obrazów wszech czasów. Plebiscyt został przygotowany przez redaktorów magazynu "Total Film".
W scenie, w której postać grana przez Roberta De Niro zaczyna płakać na wieść, że Tommy został zabity, głos powiadamiającego go o tym przez telefon mężczyzny należy do ojca Martina Scorsese - Charlesa Scorsese.
Kathy Burke, córka Jimmy'ego Burke'a (w filmie postać o imieniu Jimmy Conway), zażądała od wytwórni 100,000 dolarów za użycie ich nazwiska. Producenci zmienili je więc na Conway (pierwsze i prawdziwe nazwisko Burke'a).
Kathy Burke, córka Jimmy'ego Burke'a, poślubiła syna Alphonse'a Indelicato. Syn i ojciec zostali sportretowani przez Johnny'ego Deppa i Ala Pacino w filmie "Donnie Brasco".
Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 3 maja 1989 roku, a zakończyły 9 sierpnia tego samego roku.
Legendarne przejście steadicamu przez kuchnię nocnego klubu powstało dlatego, że reżyser nie uzyskał zgody na wejście od frontu i musiał improwizować.
Robert De Niro chciał wykorzystać prawdziwe banknoty w scenie, gdzie Jimmy rozdaje pieniądze. Rekwizytor wręczył aktorowi własne 50000 dolarów, po zakończeniu ujęcia nikt nie mógł opuścić planu dopóki nie zebrano całej sumy z powrotem.
Lorraine Bracco zażyczyła sobie prawdziwej biżuterii, która miała się znajdować w kredensie Karen. Scenograf wypożyczył złoto i drogie kamienie, nad którymi pieczę sprawowali uzbrojeni strażnicy.
Christopher Serrone, który grał młodego Henry'ego, ma brązowe oczy, więc aby bardziej upodobnić się do Raya Liotta nosił niebieskie szkła kontaktowe.